Introvert versus extravert

De begrippen introvert en extravert zijn in de jaren 30 van de vorige eeuw ontwikkeld door Carl Jung en tot kern gemaakt van zijn persoonlijkheidstypologie.

Jung zag het als een van de meest basale aangeboren persoonskenmerken. Kort gezegd beschrijft de dimensie introvert - extravert de neiging van mensen om zich òf van mensen weg te bewegen (introvert) òf zich naar mensen toe te bewegen (extravert).

Aangezien de mens in essentie een groepsdier is, is dit aspect van zijn zijn essentieel voor zijn welbevinden. Natuurlijk is het dan ook een essentieel aspect om hem te kunnen begrijpen als persoon en in de manier waarop hij zijn leven vormgeeft.

Kenmerken introvert extravert

Een extravert persoon richt de energie naar buiten, op mensen, activiteiten en dingen. Extraverte mensen zijn energiek, enthousiast, actiegericht, spraakzaam en assertief. Ze vinden het over het algemeen fijner om met anderen samen te zijn dan om alleen te zijn. Extraverte personen krijgen energie van het onder en met anderen zijn.

Een introvert persoon richt over het algemeen de energie naar binnen, op de eigen gedachten, gevoelens en ideeën. Introverte mensen zijn meestal rustige types, weloverwogen, beschouwelijk en voelen zich in onbekend gezelschap niet gauw thuis. Zij zijn liever alleen dan in een groep en krijgen energie van op zichzelf zijn. Ze kunnen heel sociaal zijn of uit hun dak gaan maar dan bij voorkeur gedoseerd en gekaderd. Introverte mensen zijn vaak heel sensitief.

Extraverte personen ervaren relatief gezien een laag intern spanningsniveau in de hersenen; zij hebben als het ware behoefte aan prikkeling van buitenaf. Daarentegen is bij introverte personen juist sprake van een relatief hoog intern spanningsniveau in de hersenen, waardoor zij juist de neiging hebben prikkels van buitenaf te vermijden: het wordt makkelijk teveel.

Gedrag en aanleg

Introversie is niet per se hetzelfde als verlegenheid en de clown uithangen betekent niet automatisch dat je extravert bent.

De reden hiervoor is dat gedrag en aanleg niet hetzelfde zijn. Je gedrag komt niet alleen voort uit aanleg maar ook uit aangeleerd gedrag: gedrag wat je hebt ontwikkeld tijdens het opgroeien. Omdat dat je wat opleverde of straf (pesten, afkeuring) voorkwam.

Natuurlijk spelen mensen ook vals: introverte mensen die zich extravert gedragen omdat ze denken dat dat zo hoort. Omdat het geëist wordt door de groep waar ze bij willen horen, zoals de studentenvereniging of die fantastische managementlaag in het bedrijf waar ze werken. En uiteraard heb je ook extraverte mensen die zich lam geslagen voelen en alleen maar zwijgen omdat dat afgedwongen wordt door bijvoorbeeld de ouders.

De meeste mensen hebben zowel extraverte als introverte trekken, afhankelijk van de situatie en het gezelschap waarin zij verkeren, hun gezondheid, hun algemeen energieniveau en hun leeftijd (naarmate mensen ouder worden, worden ze introverter, dat wordt hormonaal zo geregeld). Daarom wordt in de persoonlijkheidspsychologie meestal van een dimensie met twee polen gesproken.

De meeste mensen zullen op deze dimensie gemiddeld scoren: zij vertonen zowel introverte als extraverte kenmerken. Dit betekent dat zij in sommige situaties extravert gedrag, en in andere situaties introvert gedrag kunnen vertonen. Alleen extreem hoge of lage scores op de schaal komen dus overeen met de eigenschappen extravert of introvert zoals hierboven omschreven.

Een onderzoek naar iemands positie op deze schaal wordt onder meer gebruikt in de MBTI (Meyers Briggs Typology Indicator) en de Big Five Persoonlijkheidstest.

Wat is het 'beste'

Extraverte personen beschikken volgens sommige studies over meer zelfvertrouwen dan introverte. Dit is ten dele waar. Aangezien extraverte personen meer op de buitenwereld dan hun binnenwereld zijn gericht, hebben ze de neiging mogelijke interne twijfels en mitsen en maren niet te horen. Hun beslissyteem is daardoor grofmazig en simpeler van structuur dan dat van introverte mensen. Ze hebben meer zelfvertrouwen omdat ze, zwart-wit gezien, minder problemen zien.

Introverte personen hebben volgens dezelfde studies de neiging om eerder intern naar mogelijke problemen te kijken waardoor, automatisch, er meer ruimte is voor twijfel en gebrek aan zelfvertrouwen. Het proces van beslissen neemt daardoor gemiddeld genomen meer tijd in beslag.

Anderzijds zijn extraverte personen gemiddeld gesproken gevoeliger voor externe dwang of afkeuring dan introverte personen. Ze laten zich bij hun beslissingen makkelijker dan introverte personen beïnvloeden door personen die zij autoriteit toekennen.

Uiteindelijk betekent dit alles bij elkaar dat introverte personen niet automatisch 'beter' zijn in het nemen van de juiste beslissingen en dat extraverte pesonen niet automatisch 'beter' zijn in het nemen van beslissingen op het juiste moment. Beide hebben hierin hun goede kanten, beiden hun tekortkomingen.

Leiderschap

Extraverte personen komen al sinds het begin van de mensheid eerder terecht in leiderschapsposities dan introverte personen. Dat was al zo bij de Romeinen en Egyptenaren, en is niet anders in onze moderne tijden. Ook is het, een dwarsstraat, niet anders bij de Talibaan in Afghanistan.

Immers, van leiders verwachten de meesten van ons toch dat ze beslissen en het voortouw nemen. Oog hebben voor de relatie en mogelijke problemen niet willen (kunnen) zien wordt dan in hoge mate geapprecieerd terwijl nadenken en twijfelen dan zeer unheimisch voelen.

Een tweede, even belangrijke reden is dat extraverte personen simpelweg meer zichtbaar zijn dan introverte en daardoor meer mogelijkheden tot identificatie bieden. Nadenken ziet er niet sexy uit; je moet maar raden wat er zich binnenin die persoon afspeelt.

Uiteraard wil dit niet zeggen dat extraverte leiders beter zijn dan introverte. Opnieuw hangt het, net als bij het beslissen, er vanaf wie geleid moet/wil worden: mensen die volgzaam of daarentegen juist erg zelfstandig zijn. In het eerste geval voldoet een extravert leider uitstekend, in het tweede voldoet een meer introvert leider beter.

De maakbare mens

In onze moderne Westerse wereld is de extraverte mens op het schild gehesen. Hij wordt vanuit alle kanten toegejuichd als het ideaal om naar toe te werken.

De reden daarvoor is dat tegenwoordig de persoon die zich het best weet te vermarkten, de beste toppositie weet te bereiken. Dat was al zo sinds de oude tijden maar kreeg extra vaart tijdens de opkomst van het kapitalisme afgelopen anderhalve eeuw. De maakbare mens is een extraverte mens.

Als gevolg daarvan wordt in de moderne Westerse wereld extraversie gezien als een positieve en wenselijke, en introversie als een negatieve en minder wenselijke persoonseigenschap.

Uiteraard hoeft dit feitelijk niet zo te zijn: je hoeft je niet gek te laten maken door wat de goegemeente voorschrijft.

Links

Info leven & zijn: Levensvragen - Ouder worden - Over identiteit - Hoe identiteit ontstaat - Introvert vs extravert - Emotie & empathie - Man en vrouw - Brein en denken - Sublimeren - Conformisme - Het Patriarchaat - Structuralisme - Zijn in de tijd - Fenomenen - Philip Larkin - Schopenhauer - Céline - Marcel Proust - Zingeving

Info persoonlijke problemen: Psychische klachten - Angst - Subassertiviteit - Boosheid & woede - Stress - Burnout - Groeipijn - Eenzaamheid - Depressiviteit - Emotionele problemen - Verlies & rouw - Psychose - Eetproblemen - Twee werelden - Hoogbegaafdheid

Info therapie en dergelijke: Therapievormen - EMDR - Existentiële therapie - Gestalttherapie - RET - Schematherapie - Schrijftherapie - Transactionele Analyse - Over therapie - Denkfouten therapie - Geschiedenis therapie - De psychiatrie - Wie is van hout - Verhaeghe: Identiteit - DSM V Handboek

Tests: Assertiviteitstest - Introvert-extravert test - Relatietest

Begeleiding: Existentiële therapie - Boosheidstherapie - Relatietherapie - Relatieherstel ouder en kind - Rondom werk

Contact & zo: Contact - Bureau IDEE - Tarieven - Colofon

web
analytics