Ontmoeten
Een ontmoeting lijkt simpel en vanzelfsprekend maar is het niet. Neem bijvoorbeeld het geven van een hand wanneer je iemand ontmoet: je ziet meteen wat die ander met jou wil en vice versa.
Sommigen zijn heel enthousiast en schudden je bij wijze van spreken beide handen van het lijf, anderen willen niet en kijken weg terwijl ze hun hand bij zich houden en die van jou nauwelijks aanraken. In de eerste fysieke ontmoeting zie je de hele persoon weerspiegeld, hoe je kijk is op jou en de ander. In deze zijn handen als ogen.
In het elkaar ontmoeten komt, breder gezien, alles samen wat het menselijke betreft: hoe we ons voelen, hoe we over onszelf en anderen denken, welke status we onszelf en de ander in deze mini-groep toekennen, welke problemen we ervaren, en welke emoties we daarbij voelen.
In de ontmoeting met anderen ervaren we kortom onze identiteit en onze plek in de groep. Sommigen gaan zelfs zover te zeggen dat we in de ontmoeting onze identiteit creëren, steeds opnieuw, en op basis daarvan, op den duur, middels reflectie en herhaling, een meer permanente identiteit en gedachte plek in de groep construeren.
Daar is veel voor te zeggen. Daarom, wie niet ontmoet, wie niets doet met het ik en jij, leeft niet en raakt zichzelf kwijt, want heeft geen spiegel om in te kijken.
De opdracht in ieders leven is dan ook simpel: leef en ontmoet. En zie het als een spel, het spel van de ene mens die de andere ontmoet en die beiden er iets van dienen te maken. Niets meer, maar ook niets minder. Op straffe van niet bestaan en nergens toe behoren.
Volgende pagina
Mensdingen
Menu
Home - Mensdingen - Leven - Psychisch - Agressie - Therapie ed. - Begeleiding - Werk - Training - Tests - IDEE - Contact & zo