Mijnheer Bos vraagt zich af of hij bloemen zal plukken voor buurvrouw Sanne want die is nu al drie dagen kwaad op hem. Al sinds dinsdagavond, toen hij naar haar borsten keek.

Zo af en toe vraagt buurvrouw Sanne aan opa Bos of hij haar borsten wil zien. Dan zet mijnheer Bos zich in de leunstoel, en staat buurvrouw daar met de ogen dicht voor hem. Ze trekt langzaam haar hemd en bh uit, en wrijft daarna sensueel haar borsten tot de tepels stijf staan. Met een klein stemmetje vraagt ze dan: 'opa Bos, hoe vind je mijn borsten?' Mijnheer Bos applaudisseert dan en antwoordt: 'prachtig, nét die van m'n moeder, prachtig.' Buurvrouw Sanne is daarmee altijd zeer verguld.

Dinsdag echter wilde buurvrouw dat opa haar borsten áánraakte, en hoewel hij daar niet gek op is, deed hij dat. Voor haar. Maar daarna trok ze haar rok uit, pakte opa's hand en legde die op haar slip. Hij schrok, dit was tegen alle afspraken. Terwijl hij z'n hand terugtrok en opstond, stamelde hij: 'Nee, mijn portie heb ik al gehad.' Hij beende naar achter en dacht aan jaren terug, die éne maand dat hij getrouwd was en zijn vrouw hem elke woensdagmiddag in de keuken riep en hem daar dan stevig bij de broekriem pakte.